Toprak Rijitlik Sınıfları

Toprak rijitlik sınıfı 1 (SC1).

SC1 malzemeleri, verilen bir yoğunluk için düşük miktardaki kum ve ince taneler içeriğine bağlı olarak en yüksek boru desteği sağlamaktadır. En düşük eforla, büyük aralıktaki nem içeriğine göre nispeten yüksek toprak katılığıyla bu malzemeler yerleştirilebilir. Buna ilaveten, SC1’in yüksek geçirgenlik özelliği su kontrolüne yardımcı olabilir ve suyun sıklıkla karşılaşıldığı kaya kırıklarındaki ankrajlarda çoğunlukla arzu edilen uygulamadır. Ancak, yeraltı suyu akışı ön görüldüğünde, ince taneciklerin açık-dereceli SC1 malzemelerindeki bir birine bitişik malzemelerden uzaklaşma potansiyeli üzerinde düşünülmelidir.

Toprak rijitlik sınıfı 2 (SC2).

SC2 malzemeleri, sıkıştırıldıklarında, nispeten yüksek seviye boru desteği sağlarlar; ancak, açık-dereceli guruplar taşınıma izin verebilir ve boyutlar bitişik malzemeye uyumluluk açısından kontrol edilmelidir;

Toprak rijitlik sınıfı 3 (SC3).

SC3 malzemeleri, SC1 veya SC2 malzemelerine göre belirli bir yoğunluk için daha az destek sağlamaktadır. Daha yüksek seviyede sıkıştırma eforuna ve ihtiyaç duyar; ve nem içeriği kontrol altında tutulmalıdır. Bu malzemeler, uygun yoğunluğa ulaşıldığında makul seviyelerde boru desteği sağlar.

Toprak rijitlik sınıfı 4 (SC4).

SC4 malzemeleri, kullanılmadan önce jeoteknik değerlendirme gerektirir. Nem içeriği, sıkıştırma eforunu en düşük tutmak ve istenilen yoğunluğa ulaşmak için optimuma yakın olmalıdır.

SC4 malzemeleri gerektiği gibi yerleştirildiğinde ve sıkıştırıldığında makul seviyede boru desteği sağlayabilir. Ancak, bu malzemeler yüksek dolgular, yüzeye tekerlek yükleri uygulanmasında veya yüksek enerji seviyesinde titreşim sıkıştırıcılar için uygun olmayabilir. Çukurda su koşulları uygun yerleşimi ve sıkışmayı önlediği zaman kullanmayınız.

Toprağın Yeniden Geri Dolguda Kullanılması Konusunda Değerlendirme

Ankraj malzemelerin nem içeriği.

Büyük oranda ince tanelere sahip ankraj malzemelerin nem içeriği, yerleşim ve sıkıştırmanın istenilen seviyelerde olabilmesi için kontrol altında tutulmalıdır. Serbest olmayan su süzme toprakları için (örneğin, SC3, SC4 ve bazı çift sembollü SC2 toprakları), nem içeriği tipik olarak optimum (ASTM D698) standardın ±%3’ü seviyesinde kontrol edilir. Nem içeriği sınırları konusunda arzu edilen seviyeyi elde etmek ve sürdürmek, malzeme seçimi de önemli bir kriterdir çünkü arzu edilen yoğunluğu elde etmedeki başarısızlık, özellikle boru hattı alanında büyük derecede bükülmelere sebep olabilir. SC1 ve çoğu SC2 malzemeleri serbestçe su süzer ve sıkıştırma için nem kontrolüne çok az ihtiyaç duyar veya duymaz.

En büyük partikül boyutu.

Boru ankraj alanındaki en büyük partikül büyüklüğü 112-in. (40-mm)’lik elekten geçen malzemeyle sınırlıdır. Küçük çaplı boruların çevresindeki yerleşimi geliştirmek için, tipik olarak 15 inç (375 mm) ve daha küçük, veya boru duvarına olabilecek zararı önlemek için, daha küçük boyut kullanılmalıdır. Çoğunlukla uygulanan kural, en büyük partikül boyutunun boru duvarın üç katını aşmamalıdır. Bağımsız üreticiler ürünlerinin yerleştirilmesi sırasında izin verilen en büyük partikül büyüklüğü konusunda tavsiyelerini genellikle belirtmektedirler. Nihai bir geri dolgu kaya, taş vb içerdiğinde, mühendis ilk geri doldurmanın seviyesinin Şekil 6-1’da gösterildiği gibi 6 inç ile 12 inç (150 mm ile 300 mm) arasında olmasına dikkat etmelidir.

Taşınma.

Açık-dereceli malzeme, daha önce bir malzemenin yanına konduğunda, ince olanlar, yeraltı suyu akışından hidrolik gradyan etkisi altında daha kalın malzemenin yanına taşınabilir. İnşaat sırasında boru hattı çukurunda, su seviyeleri çeşitli pompa veya iyi ayarlayıcı metotlarla kontrol edilirken veya inşaat sonrası geçirgen alt dren veya ankraj malzemeleri yüksek yeraltı suyu seviyeleri altında süzmesiyle ilgisiz davranarak, ciddi hidrolik gradyanlar ortaya çıkabilir.

Saha tecrübesi taşınmanın ciddi miktarda boru desteği kaybıyla ve nihayetinde tasarım sınırlarını aşan artan bükülmelerle sonuçlanabileceğini göstermektedir. Gradyasyon ve ankrajın nispi boyutu ve bitişik malzemeler taşınmanın en aza indirilmesi için bir biriyle uyumlu olmalıdır. Genel olarak, önemli miktarda yeraltı suyu akışı beklendiğinde, örneğin daha ince malzemelerin altında, üstünde veya yanında SC1 gibi kalın, açık dereceli malzemeleri, taşınmayı önleyici metotları uygulamadıkça, yerleştirmekten kaçının. Örneğin, bir biriyle uyumlu olmayan malzemelerin sınırları boyunca uygun toprak filtresi veya jeotekstil filtre kumaşı kullanmayı değerlendirebilirsiniz.

Alttaki filtre gradyasyon kriteri, ince taneciklerin hidrolik gradyen altında daha kalın malzemenin boşluklarına taşınmasının azaltılması için kullanılabilir:

 D₁₅/d₈₅ < 5 Burada D₁₅, daha kalın taneli malzemenin ağırlığını %15 geçen elek ağzı boyutudur; ve d₈₅, daha ince malzemenin ağırlığını %85 geçen elek ağzı boyutudur.

 D₅₀/d₅₀ < 25 Burada, D₅₀, daha kalın taneli malzemenin ağırlığını %50 geçen elek ağzı boyutudur; ve d₅₀, daha ince malzemenin ağırlığını %50 geçen elek ağzı boyutudur. Eğer daha kalın tanecikli malzeme iyi sınıflandırılmışsa, bu kriterin uygulanması gerekmez (Bkz: ASTM D2487).

Eğer daha ince malzeme orta seviyeden yükseğe plastik kil (CL veya CH) özelliğindeyse, alttaki kriter D₁₅/d₈₅ kriterinin yerine kullanılabilir: D₁₅ < 0.02 inç (0,5 mm) Burada D15, daha kalın tanecikli malzemenin ağırlığını %15 geçen elek ağzı boyutudur.

Eğer malzemelerden biri boşluk dereceliyse, daha önce bahsedilen kriterin değişikliğe ihtiyacı olabilir. Filtre kriterine göre kullanım için seçilen malzemeler, ayrıştırma çabalarını en düşük düzeyde tutacak şekilde işlenmeli ve yerleştirilmelidir.

İlgili bağlantılar

Boru statik yazılımı

Hendek Kazısı